Een eenvoudige ingreep kan onze reistijd met 22% verkorten

Een optimale verkeersgeleiding moet niet alleen rekening houden met de actuele trafiek, maar ook met het specifieke gedrag van de individuele chauffeurs. Dat blijkt uit een rapport van wetenschappers aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), gebaseerd op simulaties over het verkeer in de Zwitserse stad Lausanne.

Een goede combinatie van beide factoren bleek volgens de onderzoekers de reistijd tijdens het spitsuur met 22 procent te kunnen inkorten. Het systeem kan volgens de wetenschappers in de toekomst onder meer autonome voertuigen toelaten om het ideale tijdstip en traject voor een verplaatsing te identificeren of autodelen-initiatieven de meest gepaste locaties voor hun stalplaatsen te laten vastleggen.

“Om een ideaal traject te bepalen is het niet voldoende om rekening te houden met de gekende verkeerstrafieken,” benadrukt onderzoeksleider Carolina Osorio, professor milieu-engineering aan het Massachusetts Institute of Technology. “Het individuele gedrag van de chauffeur kan immers de hele dynamiek van het stadsverkeer veranderen."

"Wanneer een aantal individuele bestuurders hun gedrag wijzigen, dreigt immers de hele verkeersstroom te veranderen. Bij verkeersgeleiding, waarbij onder meer de verkeerslichten worden gestuurd, wordt meestal alleen gekeken naar de actuele of historische trafiek-patronen, maar wordt er geen rekening gehouden met eventuele veranderingen.”

“Wanneer het verkeer door het systeem wordt gekanaliseerd naar een ander traject, dreigt ook deze route immers door de beslissing beïnvloed te worden,” geeft professor Osorio aan. “Om een optimale verkeersgeleiding te realiseren, zou dan ook die impact moeten worden ingecalculeerd.”

Het is volgens de onderzoekster praktisch echter niet mogelijk om alle mogelijke verschuivingen in te schatten. Dat probleem kan volgens Carolina Osorio echter worden opgelost door een beperkte selectie van de verkeersstromen met de keuzes van de individuele chauffeurs te combineren. Daarbij kunnen volgens haar onder meer ook de specifieke doelstellingen van het beleid worden geïntegreerd.
Onder meer kan er in het algoritme volgens Osorio rekening worden gehouden met specifieke wensen voor het voetgangersverkeer of met populaire bestemmingen. “Ook zou het systeem kunnen worden gebruikt om het brandstofverbruik te beperken,” aldus de wetenschapster.

In New York wordt aan de hand van de simulaties van Osorio op dit ogenblik al gewerkt aan een systeem dat het verkeer tijdens de spitsuren in Manhattan efficiënter zou moeten kunnen sturen.